Abla, wdowa i matka ośmioletniej Wardy, prowadzi własną piekarenkę w Casablance. Ciężarna Samia wyjechała z rodzinnej miejscowości i szuka jakiejkolwiek pracy w mieście, pukając bez skutku do kolejnych drzwi. Mimo początkowych oporów Abla zaprosi Samię do siebie. Dotykając bolesnych tematów – takich jak nieprzepracowana żałoba, niechciana ciąża, społeczny ostracyzm i sytuacja samotnych matek w marokańskim społeczeństwie – "Adam" skupia się na nakreśleniu wiarygodnych portretów psychologicznych głównych bohaterek. Dyskretnie i z wyrozumiałością, unikając melodramatycznych chwytów, Touzani buduje mikrokosmos, w którym dotyk, wspólna praca, rozmowy i wypełnione empatią spojrzenia stają się budulcem relacji uzdrawiającej pokiereszowane emocjonalnie kobiety.